او (علی) حاکمی بود که بر پهنه‌های بزرگی در آفریقا حکم می‌راند، اما زندانی سیاسی نداشت. حتی یک زندانی سیاسی و قتل سیاسی. و طلحه و زبیر قدرت‌مندترین شخصیت‌های بانفوذ و خطرناکی که در رژیم او توطئه کرده بودند, هنگامی که آمدند و بر خروج از قلمرو حکومتش اجازه خواستند, و می‌دانست که به یک توطئه‌ ی خطرناک می‌روند, اما اجازه داد, زیرا نمی‌خواست این سنت را برای قداره‌ بندان و قلدران به جای گذارد که به خاطر سیاست, آزادی انسان را پامال کنند

نوشته شده در شنبه 91/11/14ساعت 10:1 عصر توسط ابوالفضل نظرات ( ) |